Jest dobrze, będzie lepiej!

W tym tygodniu miałam swoje pierwsze spotkanie au pair. Było to spotkanie w mieszkaniu mojej LCC. Wszystko miało się zacząć o 7pm, więc moja host mum zawiozła mnie tam na ok 6:45. Byłam pierwsza, a reszta dziewczyn spooro się spóźniła, więc miałyśmy czas porozmawiać. Do tej pory miałam o mojej LCC raczej kiepskie zdanie, bo mi tak jakby na wiadomości nie odpisywała, ale w sumie to spoko babka! Rozmawiałyśmy o całej tej sytuacji z rematchem, o tym jak to będzie wyglądać teraz. Zarówno Romy (LCC), jak i jej szefowa uważają, że to, że ja jestem w rematchu to jest jakiś żart, a powód jest głupi, tym bardziej, że hości nawet nie spróbowali wysłać mnie na naukę jazdy. No ale to już przerabiałam.. W każdym razie to ja jestem jednak w tej lepszej sytuacji, bo łatwiej jest au pairce znaleźć rodzinę, niż rodzinie au pair. Moja rodzinka musi znaleźć kogoś do września. Chcą świetnego kierowcę-ok, ale oni mają 3 synów, w tym półtorarocznego szkraba-nie każdy da radę z takimi dziećmi. To jest naprawdę 45h/ tydzień, dużo nerwów i wysiłku, ale może znajdzie się jakaś zdesperowana au pair, która będzie jednak wolała to niż powrót do domu, bo w sumie poza dziećmi wszystko w domu jest super.. No ok, kocham te diabełki :D I spędzam z nimi zdecydowanie więcej czasu niż 45h, z własnej nieprzymuszonej woli :) Wracając do tematu.. teraz oboje mamy tydzień wakacji, ale wczoraj oficjalnie rozpoczął się mój rematch, więc zacznę znów mieć matche i mam nadzieję, szybko znajdę swoją drugą perfect host family. W praktyce to wygląda tak, że póki co dla nich pracuję, a kiedy znajdę rodzinkę to od razu przenoszę się tam. Jednak jeśli nie znajdę, a oni znajdą już au pair to po prostu przenoszę się do pokoju gościnnego i mieszkam tam tyle, ile potrzebuję. Naprawdę, nie wiem ile mam czasu, ale wydaje mi się, że dwa tygodnie to nie są :)

Pozdrowienia z Kanady!